هفته‌ی گذشته، خبری مبنی بر حضور خبرنگاران تاپ‌گیر در پیست اختصاصی فولکس‌واگن منتشر و اعلام شد که احتمالا، آن‌ها به فکر رکوردگیری با سرعت‌های بالاتر هستند. هشتم شهریورماه، سقف سرعت مجاز تعیین‌شده برایبوگاتی شیرون، به‌صورت رسمی به ثبت رسید تا این خودرو برای اولین‌بار به سرعت ۴۲۰ کیلومتربرساعت برسد.

همان‌طور که می‌دانید، برای رسیدن به سرعتی بیش از ۴۲۰ کیلومتربرساعت، علاوه بر شیرون اسپرت و یک جاده‌ی بسیار بلند بدون پیچ با استاندارد ساخت بالا، به کلید V مکس (V-Max) نیاز است. این کلید اختصاصی، به مالک بوگاتی شیرون تحویل داده نمی‌شود و صرفا در اختیار شرکت سازنده یا مهندسان ارشد گروه خودروسازی فولکس‌واگن است تا مانع رانندگی با این ابرخودرو در سرعت‌های بیش از ۴۲۰ کیلومتربرساعت شود. به بیان بهتر، هنگامی که کلید V مکس، داخل جایگاه خود در کابین شیرون باشد، محدودکننده‌ی سرعت خودرو غیرفعال خواهد شد. مدیران بوگاتی معتقدند، تایرها و دیگر عوامل فنی در شیرون استاندارد یا شیرون اسپرت، مناسب رانندگی در سرعت‌های بالاتر از ۴۲۰ کیلومتربرساعت نیستند؛ درحالی‌ که روی کاغذ نهایت سرعت شیرون حدود ۴۶۵ کیلومتربرساعت تخمین زده شده بود.

پیست واقع در منطقه‌ی اهرا-لسیِن (Ehra-Lessien) آلمان، بهترین مکان اروپا برای تست نهایت سرعت ابرخودروها است. البته این محل در مجاورت کارخانه‌های گروه خودروسازی فولکس‌واگن قرار دارد و پیش‌تر میزبان آزمایش‌های تاریخی مک‌لارن F۱ و بوگاتی ویرون نیز بوده است. کارشناسان انجمن بازرسی فنی آلمان (Technical Inspection Association) نیز در کنار گروه اعزامی از سایت و مجله‌ی تاپ‌گیر حضور داشتند تا صحت آزمایش و عدد دقیق نهایت سرعت را تأیید کنند.

براساس اعلام رسمی بنیاد بازرسی فنی TÜV آلمان، بوگاتی شیرون توانسته به نهایت سرعت ۴۹۰.۴۸۴ کیلومتربرساعت برسد که معادل ۳۰۴.۷۷۳ مایل‌برساعت است. این رکورد به‌نام اندی والاس، مهندس و راننده‌ی تست شرکت بوگاتی ثبت شد.

نسخه‌ی استفاده‌شده در رکوردگیری، تفاوت‌هایی با نمونه‌های تجاری دارد. شاسی این نسخه از شیرون توسط شرکت دالارا بازطراحی شده است. همچنین برند لاستیک‌سازی میشلن نیز تایرهایی مخصوص شیرون و سرعت ۴۹۰ کیلومتربرساعت برای بوگاتی ساخته است. بنابر اظهارات سایت تاپ‌گیر، پیشرانه‌ی W16 نیز تفاوت‌هایی با نمونه‌ی استاندارد دارد. در مجموع، گروهی از مهندسان بوگاتی بیش از ۶ ماه برای رکوردگیری و ساخت این نسخه از شیرون کار کرده‌اند. حاصل کار، بدنه‌ای کم‌ارتفاع‌تر دارد که همراه بازنگری آیرودینامیک، حدود ۲۵ سانتی‌متر بلندتر است.

با هدف کاهش وزن خودرو و بهبود شرایط آیرودینامیک در سرعت ۴۹۰ کیلومتربرساعت، بال عقب و سیستم‌های الکترونیکی مرتبط با آن از شیرون حذف شدند. با این ترفند، فضای کافی مورد نیاز قطعات اضافی برای افزایش طول بدنه فراهم شد و ضریب درگ (شاخص مقاومت در برابر جریان هوا) کاهش یافت. در نمای پشت، چیدمان اگزوزها نیز تغییر کرده و حالت دوگانه عمودی، مشابه بوگاتی چنتودیچی گرفته است تا تأثیر منفی مربوط خروج گازها را کاهش دهد و به سرعت‌گیری خودرو کمک کند. سیستم تعلیق نیز بهینه‌سازی شده است تا به کمک فناوری لیزر، ارتفاع شیرون را با توجه به سرعت تغییر دهد. هنوز  تصویری از فضای داخلی شیرون رکوردشکن منتشر نشده است؛ اما خبرنگاران تاپ‌گیر اعلام کرده‌اند که صندلی کنار راننده حذف شده تا فضای کافی برای نصب تجهیزات اضافی و کامپیوترها فراهم شود. این خودرو مجهز به صندلی مخصوص، لوله‌های محافظ و ادوات اضافی برای افزایش ایمنی شیرون است.

پیشرانه‌ی مورد استفاده در شیرون، اندکی متفاوت از نسخه‌ی استاندارد و مشابه نمونه‌ی نصب‌شده در بوگاتی چنتودیچی است. این خودرو از پیشرانه‌ی W16 ۱،۵۷۸ اسب‌بخار قدرت می‌گیرد و از جعبه‌دنده‌ی هفت سرعته‌ی ساخت ریکاردو (Ricardo) با سیستم چهارچرخ محرک استفاده می‌کند. از این اطلاعات می‌توان نتیجه گرفت که نسخه‌ای ویژه از بوگاتی شیرون با تجهیزات اختصاصی برای رسیدن به سرعت‌های بسیار بالا، آزمایش شده است که احتمالا پایه‌گذار شیرون سوپراسپرت (Chiron SS) خواهد بود. مدیران بوگاتی هنوز اظهارنظری درباره‌ی برنامه‌ی ساخت نسخه‌ی SS از شیرون نکرده‌اند.

پیش از این، کونیگزگ آگرا با رکورد سرعت ۴۴۶.۹۷ کیلومتربرساعت، رکورددار سریع‌ترین مدل جاده‌ای دنیا بود. با توجه به اختلاف قابل‌توجه بین رکورد نهایت سرعت خودروی پروتوتایپ بوگاتی شیرون اسپرت و کونیگزگ آگرا RS، باید در انتظار تلاش هنسی با ابرخوردوی ونوم F5 و کونیگزگ با یسکو باشیم. این احتمال وجود دارد که ابرخودروی تواترا (Tuater) هم بتواند نهایت سرعت نزدیک به ۵۰۰ کیلومتربرساعت داشته باشد.